Τα άγρια του Αγρού

Ο Αγρός μας είναι ένα χωράφι 4 στρεμμάτων με αμυγδαλιές, συκιές, τσικουδιές (αγριοφυστικιές) και πολλή ρόκα. Το χώμα είναι φτωχό και αμμώδες. Κάποτε ήταν το μποστάνι ενός ανθρώπου (του παπού του σημερινού ιδιοκτήτη) που το αγαπούσε και το φύτευε πατάτες, αγκινάρες, και ένα σωρό κηπευτικά. Οταν το πρωτοεπισκέφθηκε η ομάδα μας ήταν ένας μικρός άγριος παράδεισος, οι εποχές της καλλιέργειας είχαν παρέλθει προ πολλού… Σήμερα, μετά την “επέμβασή” μας είναι ένας ημιάγριος παράδεισος που διατηρεί όλα του τα άγρια είδη, τα οποία συμβιώνουν (κάποτε αρκετά ανταγωνιστικά!) με τα κηπευτικά και τα αρωματικά μας. 

Η ανατολική πλευρά του κτήματος είναι γεμάτη λευκά ornithogallum arabicum (ελληνική ονομασία δεν βρήκα).

όπως επίσης και τα ornithogallum umbellatum, το γνωστό “star of bethlehem” (από τα ανθοϊάματα του Bach)

Αυτή την εποχή ανθίζουν τα muscari comosum (που όπως τα παραπάνω δύο είδη ανήκουν στην οικογένεια των λειριοειδών, όπως τα κρίνα και οι ίριδες)

Ανακαλύψαμε οτι τα φύλλα της Reseda Alba τρώγονται θαυμάσια σε πίττες…

όπως επίσης και τα φύλλα της κοινής, κόκκινης παπαρούνας (papaver rhoeas)

Αυτό το εντυπωσιακό μωβ-ροζ αστέρι, με το περίεργο όνομα Tragopogon Porrifolius, έχει για σπόρους τους γνωστούς μας “κλέφτες”

Οι φούσκες με τα λευκά πέταλα Silene Vulgaris λέγονται αγριοπάπουλα στην Κρήτη (και τρώγονται, αν και δεν τα έχουμε δοκιμάσει ακόμα!)

στην ίδια οικογένεια (αυτή του γαρύφαλλου) ανήκει και η ροζ Silene Sericea

Νωρίτερα την άνοιξη φυτρώνει μπόλικο φουμαρόχορτο Fumaria Officinalis ανάμεσα στα κουνουπίδια, από το οποίο φτιάχτηκε φέτος ένα ενδιαφέρον ανθοϊαμα…

Από τον Αγρό την άνοιξη δεν λείπουν οι γνωστές μας κίτρινες μαργαρίτες, που είναι στην πραγματικότητα χρυσάνθεμα, Chrysanthemum Coronarium

και υπάρχουν σημεία που οι μικρές λευκές Anthemis Chia κάνουν κανονικό χαλί…

Ενα από τα διακριτικά λουλουδάκια που παρατηρήσαμε πέρσι ήταν η νιγκέλα, Nigella Arvensis (Μελάνθιον το Αρουραίον, το βρήκα στα ελληνικά)

Υπάρχουν ψηλά άγρια καρότα Daucus carota με το ομπρελλίνο τους (το “σκιάδιο”, μια που ανήκουν στην οικογένεια των σκιαδανθών)

Οι μολόχες Malva sylvestris αφθονούν 

Ανάμεσα στις μαργαρίτες Anthemis chia φύονται και οι γαλατσίδες Euphorbia helioscopia, λουλούδια πράσινα με εξαιρετική συμμετρία

Σε κάποια σημεία του κτήματος βρίσκουμε καυκαλήθρες Tordylium officinale

Ανάμεσα στα χόρτα, στο βόρειο μέρος του κτήματος είδαμε βίκο, Vicia Benghalensis

και τα απαλά κεφαλάκια του Lagurus ovatus (νομίζω τα λέμε “γατάκια”)

Φέτος είδαμε μία μοναχική κόκκινη ανεμώνη, Anemone Coronaria

Δίπλα στον παλιό οικίσκο του Αγρού, ένα φυτό που υπήρχε συχνά στους κήπους των παλαιότερων “για πρασινάδα”, είναι το Ruscus Aculeatus. Τα άνθη του βρίσκονται στο κάτω μέρος των φύλλων του,  όπου και σχηματίζεται ο κατακόκκινος καρπός του

Νωρίτερα την άνοιξη, με μεγάλη μας έκπληξη, ανακαλύψαμε μια άγρια ορχιδέα  Barlia robertiana. Μας έδωσε μεγάλη χαρά, γιατί δεν είναι από τα λουλούδια που συναντάς καθημερινά…

…Για το τέλος άφησα ένα κίτρινο λουλούδι του οποίου το όνομα δεν βρήκα όπου κι αν έψαξα. Φυτρώνει σε ένα και μοναδικό σημείο κάπου στα μέσα του Απρίλη.

Τα είδη αυτά είναι κάποια από τα άγρια αυτοφυή φυτά του Αστικού Αγρού. Υπάρχουν ακόμα τσουκνίδες (urtica pilulifera), μικρές άγριες καλέντουλες (calendula arvensis), βρούβες (barbarea vulgaris) αγριοβρώμη (avena sterilis), λευκές ίριδες (iris germanica), συστάδες από λεπτή “αγριάδα” (stipa pennata), κι άλλα ακόμα που μάλλον δεν έχουμε προσέξει (ή μου διαφεύγουν αυτή την ώρα). 

Η συνύπαρξη τόσων πολλών ειδών μέσα στο χωράφι δημιουργεί μια βαθιά αίσθηση ζωής και αρμονίας. Την άνοιξη όπου και να κοιτάξεις την προσοχή σου τραβάει κάτι αλλιώτικο. Η φύση μας μιλά για τη χαρά και τη μαγεία της διαφορετικότητας…