Φθινόπωρο 2014: γέλια, κουκιά, και αγκινάρες!

Το φθινόπωρο στον αγρό μας ξεκίνησε με γέλιο! Αποφασίσαμε να αξιοποιήσουμε την προσφορά της φίλης μας Ζωής Ρώσσιου – Κοκκίνη, εκπαιδεύτριας γιόγκα γέλιου, να γελάμε κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα. Και γελάμε! Οχι επειδή είμαστε …χαζοχαρούμενοι, αλλά επειδή ωφελεί την υγεία μας, την ψυχική και τη σωματική! (περισσότερα για τη γιόγκα του γέλιου σε επόμενη ανάρτηση)

Και μέσα από το γέλιο, ο αγρός μας άρχισε να ξαναζωντανεύει. Ερχονται νέοι και ωραίοι άνθρωποι, καλοί φίλοι, δίνουν ιδέες, και η ενέργεια αρχίζει να κινείται…

Στα μέσα Οκτωβρίου επισκέφθηκε τον αγρό μας ο Κώστας Τσίγκος, βιοκαλλιεργητής από την Περατιά Αιτωλοακαρνανίας και συντονιστής μαζί με τη σύζυγό του Χαρά Σαϊτη της τοπικής ομάδας Πελίτι Περατιάς. Ο Κώστας καλλιεργεί τη γη με αγάπη και σεβασμό, με τη μέθοδο του Κηπουρού και την περμακουλτούρα. Ερχόμενος στον αγρό ως επισκέπτης μία μέρα, μας πρότεινε να σπείρουμε καρότα και κρεμμυδάκια με τη μέθοδο του Κηπουρού , εξηγώντας μας ακριβώς πώς γίνεται. Στην επόμενή του επίσκεψη μας έφερε δώρο τα σχετικά εργαλεία, και μας έμαθε να τα χρησιμοποιούμε! 

Η έμπνευση και η προτροπή του μας κίνησε να φυτέψουμε κι άλλα είδη φυτών, να κάνουμε νέα παρτέρια, και να αυξήσουμε τη βιοποικιλότητα του αγρού φτιάχνοντας “ξενοδοχείο εντόμων”! Με τον τρόπο αυτό ευελπιστούμε να προσκαλέσουμε ωφέλιμα έντομα, τα οποία θα ελέγξουν τους πληθυσμούς των βλαβερών (μόλις το φτιάξουμε, θα σας ενημερώσουμε!).

Στο μεταξύ σπείραμε κουκιά, πολλά κουκιά, και μπιζέλια, και λαθούρι, τόσο για χλωρή λίπανση στα παρτέρια που θα φιλοξενήσουν τα απαιτητικά μας ανοιξιάτικα και καλοκαιρινά, όσο και για τροφή.

Με τις πρόσφατες βροχούλες ο αγρός μας πρασίνισε. Η τσουκνίδα μας αναβίωσε, οι μελιτζάνες συνεχίζουν ακάθεκτες, η ρόκα αφθονεί, το μαύρο λάχανο επίσης, οι κατηφέδες καλά κρατούν, και ο πορτοκαλί κόσμος (cosmos sulphureus) μας δίνει ακόμα το ζωντανό του χρώμα και τους ιδιαίτερους σπόρους του. Κάθε μέρα μαζεύω και από λίγους!

Σε καθοδική σελήνη και ημέρα άνθους, έγινε και ένα μίνι-σεμινάριο για την αγκινάρα, προκειμένου να φυτέψουμε νεαρές αγκινάρες στο νέο μακρύ παρτέρι συγκαλλιέργειας που αποφασίσαμε να φτιάξουμε με την προτροπή του Κώστα Τσίγκου. Μάθαμε για την οικογένεια της αγκινάρας, τις φαρμακευτικές της ιδιότητες, την διατροφική της αξία, και την καλλιέργειά της, είδαμε τους σπόρους και τις παραφυάδες της… Ολα αυτά, αφού πρώτα τραγουδήσαμε το γνωστό τραγούδι από τη Λιλιπούπολη (“…ήρθε η ώρα πια κι εγώ να χορέψω με λαχτάαααρα αγκαλιά με μια αγκινάαααρα το πρώτο μου τανγκό”)!

Μετά το φύτεμα της αγκινάρας έγινε και ψεκασμός με βιοδυναμικό και ομοιοδυναμικό σκεύασμα για τη γονιμότητα του χώματος (οι συνθήκες ήταν ιδανικές: καθοδική σελήνη, μετά από βροχή, και θερμοκρασίες σχετικά υψηλές που ευνοούν τους μικροοργανισμούς του εδάφους να πολλαπλασιαστούν).

Να θυμίσω εδώ οτι η ομάδα του αγρού βρίσκεται στον αγρό κάθε Τρίτη το απόγευμα και κάθε Κυριακή πρωί, καιρού επιτρέποντος. Η ομάδα είναι ανοιχτή σε νέα μέλη. Για τα τακτικά μέλη υπάρχει μία μικρή οικονομική υποχρέωση η οποία καλύπτει το ενοίκιο του αγρού. Προϋπόθεση για να γίνει κάποιος μέλος είναι να έχει μία τακτική (κατά το δυνατόν) συμμετοχή στις εργασίεςκαι στις συναντήσεις της ομάδας, να έχει τη διάθεση να μάθει νέα πράγματα, και να μοιράζεται τις αξίες της ομάδας: φροντίδα της γης, φροντίδα του ανθρώπου, δίκαιη κατανομή.