Χθες τους ξαναβρήκα. Ήμασταν, πια, γνωστοί∙ τους είχα ξανασυναντήσει λίγες μέρες πριν.Όλα ξεκίνησαν με προτροπή του Μάριου.- Πρέπει να «ανοιχτούμε», μου είπε. Αφού αυτοί έρχονται με καλές διαθέσεις, πρέπει και εμείς να μιλήσουμε μαζί τους.- Δεν τους γνωρίζω, αντέτεινα.- Θα φροντίσω να σου φέρω κάποιες προσκλήσεις, απάντησε και πήγαινε δες τους. Εξάλλου είναι κοινό το... Continue Reading →
Κουκιά σπέρνω
Με τις βροχούλες και τα κρύα ο αγρός μας πρασίνισε και γέμισε ρόκα, άγρια καλέντουλα, και σινάπι. Οι πατάτες μας ψήλωσαν και χρειάστηκαν παράχωμα. Ο Νοέμβριος μας βρήκε λίγο σκόρπιους, γιατί η ζωή στην πόλη μας παρασύρει και μας ζητά διαρκώς και ανελέητα, και ο χρόνος μας λιγοστεύει και δυσκολεύει. Στον αγρό, όμως, ξαναθυμόμαστε οτι... Continue Reading →
Recent Comments